AV HAYVANLARI
BURADA TANITMAYA ÇALIŞTIĞIMIZ HAYVANLARDA BİZİM BÖLGEMİZDE BULUNAN BÖLGEMİZE UĞRAYAN BİZE AV OLAN HAYVANLARDIR AV MEVSİMİNDE BOL BOL AVLAMANIZ DİLEĞİYLE
Çengel Boynuz Dağ Keçisi (Rupicapra rupicapra)
Yaz aylarında orman sınırının üzerindeki çıplak kayalık yerlerle,derin,otlu ve ağaçlı vadilerde,kışın ise orman içinde sarp vadilerde yaşarlar. Genellikle gündüzcü bir hayvandır,bütün gün dolaşır,yaz aylarında,öğlen ve sonrasında dinlenir,yaz aylarında dişiler ,yavrular,1-2 yaşlı erkekler,sürüler ve küçük gruplar halinde dolaşır,mayıs ayında yavrularlar,genellikle tek bazen ikiz yavru yaparlar,duyu organları çok gelişmiştir,ot,yaprak,sürgün ve yosunlarla beslenirler. Bu türün asıl yoğunlaşmaları kuzeydoğu ve doğuanadoluda yer almaktadır,ancak bu türle ilgili popülasyon yoğunluğu azdır.Karaca (Capreolus capreolus)
Alt tabakası zengin yapraklı koru ormanlarını,ibreli-yapraklı karışık ormanları ve baltalıkları sever,tarım alanlarının ormanla iç içe olduğu yerleri,bol miktarda çayırlık ve ağaçlıkların bulunduğu yapraklı korulukları ve korulu baltalıkları tercih eder. Gece ve gündüz yayılır,genellikle akşam ve sabah saatlerinde,bazen öğleden sonraları ve aydınlık gece yarısından sonra otlar,atlayarak ve sıçrayarak hareket eder,sadece otlarken yürür,yerine bağlı bir hayvandır,çevresinden ayrılmaz,sonbahardan ilkbahara kadar yaşlı bir dişinin güttüğü irili ufaklı guruplar,kışın ise gurupların birleşmesiyle küçük sürüleri teşkil ederler,yaşlı erkekler ilkbaharda genellikle tek gezerler,haziranda çiftleşirler,gebelik süresi 11 aydır,genellikle ikiz doğururlar,yavrular doğduklarında ve ilk altı haftada iri beyaz beneklidirler,taze sürgün,tomurcuk,yaprak ve ot yiyerek beslenirler,üzümsü meyveler,kestane,meşe palamudu,yabani armut,erik gibi meyveler,yosunlar,mantarlar diğer gıdalarını teşkil eder,15 yıla kadar yaşarlar. Yurdumuzdaki geniş yayılış alanına rağmen sayıca çok azalmıştır.Mezgeldek (Tetrax tetrax)
Geniş bozkır ve yüksek otlu çayırlarda yaşar,erkek ve dişi birbirinden farklı görünümdedir,bacakları uzun ve yerde hızlı koşarlar,sıkıştıkları zaman sesli bir şekilde uçarlar,küçük bitkiler ve böceklerle beslenir,nesli tükenen kuşlar arasındadır,yurdumuzda orta ve doğu anadolu bölgelerinde bulunur,sayıları çok azalmıştır ve avı yasaktır.
Sakarmeke (Fulica atra)
Tamamiyle simsiyah tüylere sahiptir,sadece farklı olarak gaga ile gaganın üzerinden alına kadar uzanan beyaz bölge göze çarpmaktadır,göz rengi kırmızıdır,dişi ve erkek benzer görünüştedir. Güneydoğu hariç tüm göllerde,kıyılarda,lagün ve deltalarda gözlenir,yerlidir,avrupa ve asyada yaygındır. Tek eşlidir,sazlıklarda yuvalarını yaparlar,yuvalarına 6-10 yumurta bırakırlar,kuluçka dönemi 21-24 gündür,yavrularının uçma süresi ise 55-60 gündür,besinlerini başlıca bitkiler oluşturmaktadır,bazen böceklerlede beslenirler,dalarak yada su yüzeyinden besinlerini toplarlar.KEKLİK
Türkiye’de ,genellikle sürek ve arama denen usullerle avlanır. Sürek avında,avcılar toplu hareket eder ; keklik sürülerini çevirir;bir noktada toplar ve bir ateş çemberine alarak avlarlar. Arama’da ise,keklik sürüsü sindirilir;muhtar adı verilen ekipbaşı bir kekliği vurarak sürüyü çevreye dağıtır,sonra ava girişilir. Sürü dağılınca tek tek sinen keklikler köpeklerin fermaları ile belirir ve teker tekeravlanır. 
Sülün
Sülün, tavuksular (Galliformes) takımında bulunan büyük bir kuş grubundaki kuşlara verilen genel addır. 11 cinsi ve 35 türü bulunan sülünlerin erkekleri ve dişileri birbirine benzemez. Erkek sülünlerin daha parlak renkli tüyleri ve uzun kuyrukları vardır. En çok bilinen Sülün (Phasianus colchicus) 30 kadar alttürü vardır.Doğal olarak en batıda Türkiye'den başlayarak çeşitli alttürleri Çin' e kadar dağılım gösterir.Ülkemizdeki alttürü tükenme noktasına geldiği için 1969 yılında kurulan Samsun-Tekkeköy Gelemen Sülün Yetiştirme istasyonunda yetiştirilerek doğaya salınır.
Ülkemizde doğal olarak bulunan Phasianus colchicus colchicus alttürünün boynunda beyaz halka bulunmaz. Yurtdışından getirilen beyaz halkalı sülünlerle melezleri doğaya salınmamalıdır. Yetiştiricilerin ülkemize has alttürü yetiştirmeleri doğal gen kaynaklarımızın korunması açısından önemlidir.
Ceylan
Ceylan, boynuzlugiller (Bovidae) familyasından Gazella cinsini oluşturan çift toynaklılara verilen ad.
Uzunluğu 200-230, yüksekliği 60, kuyruğu 20 cm'dir. Boynuzları yay biçiminde, gözleri iridir. Rengi toprak rengine benzer. İnce ve güzel görünüşlü , çevik bir hayvandır. 10 yıl kadar yaşar, kolay evcilleşir (Gazella dorcas). Bunun bir başka türü olan Gazello granti nin yüksekliği 100, boynuzları 75 cm'dir. Eti ve derisi için avlanır. Afrika ve batı Asya'da çöl ve bozkırlarda yaşar.
ÖRDEK, (Anatinae) alt familyasından hemen hemen bütün dünyanın sulak bölgelerinde yaşayan, perde ayaklı su kuşlarına verilen ad.
Göl ve bataklık kenarlarını çok severler. Hızlı akan nehir ve denizlerde yaşayanlar da vardır. Beslenmesi kolay olduğundan, evcil birçok soyları üretilmiştir. Ülkemizde ördekler, birçok ırkın karışmasından elde edilen melez karışımıdır. Yabancı ülkelerde, ıslah edilmiş Kampbel, Pekin, Ruen gibi saf ırklar mevcuttur. Evcil ördekler, yabani olan yeşilbaştan türemiştir. Yassı gaga, perdeli ayaklar, badi badi bir yürüyüş ve vak vak gibilerden bir ses, ördeklerin belli başlı özellikleridir. Kısa ayakları vücudunun arka kısmında oduğundan, yürürken zorluk çekerler. Erkekler dişilerden daha büyük ve gösterişlidir. Kışın ve ilkbaharda semirdiklerinden etleri lezzetli olur. Bu devrelerde bol avlanırlar. Evciller et, yumurta ve süs için beslenirler. Soğuğa ve yağmura dayanıklı hayvanlardır. Erkek ördeklerin tüyleri parlak ve renklidir, boyunları yeşil olur. Beyaz, yeşil, kurşuni, mavi, siyah tüyler karışarak hayvana güzel bir görünüş kazandırır. Dişilerin tüyleri daha donuk, daha az renklidir. Her iki cinsin soluk ve donuk renkli türleri de vardır. Özellikle Amerika’da yaygın olan evcil misk ördekleri beyaz tüylüdür.
Kaz
 |
||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||
| Bilimsel sınıflandırma | ||||||||||||
|
||||||||||||
Kaz, (Anserinae) alt familyasını oluşturan iri ve beyaz veya boz tüylü, ayakları perdeli kuş türlerine verilen ad.
Erkek ve dişisi aynı büyüklüktedir. Genellikle kuğulardan küçük, ördekten büyüktür. Beslenme şekli kuğu ve ördeklerden farklıdır.
Başlıca besinleri otlardır. Fakat böcek, yumuşakça ve küçük omurgalıları yiyen türleri de vardır. Hızlı bir yüzücü olmamasına rağmen suda rahatça yüzer, daldığında uzun zaman su altında kalabilir. Gagaları ile kanatlarını düşmanlarına karşı silah olarak kullanır. Kanatları uzun uçlara doğru sivrilen yumuşak sık tüylerle örtülüdür. Erkek ve dişi birbirine benzersede erkekler genellikle dişilerden iridir. Boyun bölümleri bütün türlerde gövdeden kısadır. Başlıca besinleri olan otları koparmaya uyarlanmış gagaları başa bağlandığı yerde genişler ve bazen kambur oluşturur. Erkek ve dişi kazlar uçarken ya da tehlike karşısında, kornayı andırır bir sesle bağrışır, kızdıkları zaman boyun tüylerini kabartırlar. Kazlar yaşamları boyunca tek eşlidir.
Yuvalarını bataklığın sığ sularında veya bir tümseğin üzerinde yaparlar. Kuluçkaya yatan kazların yumurtalarından bir ay (30-34 gün) sonra sarı tüylü yavrular çıkar. Yavrular 3-4 ay içinde uçmaya başlarlar
Avrasya çulluğu
|
Korunma durumu: Asgari endişe |
||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||||
| Bilimsel sınıflandırma | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
| Scolopax rusticola Linnaeus, 1758 |
||||||||||||||
| Diğer adları | ||||||||||||||
| Eski Dünya çulluğu, Avrupa çulluğu |
Avrasya çulluğu (Scolopax rusticola), çullukgiller (Scolopacidae) familyasından orta büyüklükte bir kuş türü.
Özellikleri
Yetişkinler 33-38 cm boyunda olup, 6-7 cm düz bir gagası vardır. 55-56 cm kanat genişliğine sahiptir. Çulluğun vücudu üstte tarçın rengi olup alta ise gridir. Başının yukarısında geniş gözleri yer alır .Bacakları kısa ve pembemsidir.
Trakya bölgesinde Yelve ve Gagalı olarak bilinir. Boynu ve kuyruğu kısa gövdesi ise oldukca dolgun olup uçarken kaba bir görüntü sergiler. Sakin bir orman kuşudur.
Tavşan
|
Korunma durumu: Asgari endişe (LR/lc) |
||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||||
| Bilimsel sınıflandırma | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
| Lepus europaeus (Pallas, 1778) |
Bayağı tavşan (Lepus europaeus), tavşangiller (Leporidae) familyasından boyu 70 cm'ye varabilen ve kısa mesafede çok hızlı koşabilen bir tavşan türü.
Özellikleri
Ağırlığı 2-7 kg. arasında değişir. 10 cm. kadar bir kuyruğu olur. Türkiye’de ki bayağı tavşanlar, Avrupa’dakilerden biraz daha küçüktür. Kulakları çoğu kez arka ayakları kadar, bazen daha uzundur. Kulaklarını etrafa çevirebilirler. Yılda iki kez kıl değiştirirler. Yazın kahverengi ya da kahverengimsi gri, kışın daha açık ya da beyaz olurlar. Ortalama ömürleri 10 yıl kadardır.
Bıldırcın
|
Korunma durumu: Asgari endişe |
||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
  |
||||||||||||||
| Bilimsel sınıflandırma | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
| Coturnix coturnix (Linnaeus, 1758) |
Bıldırcın (Coturnix coturnix), sülüngiller (Phasianidae) familyasından 18-20 cm boyunda, küçük başlı, narin ve sert gagalı kuş türü.
Özellikler
Başı koyu kahverengi ve gözlerinin çevresi beyaz halkalıdır. Otlar, tahıl tarlaları ve bodur ağaçlıklı alanlarda gezinerek tohum, kurtçuk ve böceklerle beslenir. Yuvasını çalılıklar altında eştiği bir çukurda yapar. Sarı kahverengi benekli 7-15 yumurta yumurtlar. Yılda 2-3 defa kuluçkaya yattığı olur. Üç haftada yumurtadan çıkan yavrular, hemen analarının peşlerine takılarak kurtçuk ve böcek yemeye başlarlar